You’ve got a friend in me !

Vrijdag 13 mei 2011

“You’ve got a friend in me !” is vast wat John Lasseter moet hebben gedacht toen hij in 1986 het leven schonk aan Luxo Jr. Luxo Jr. is het kleine bureaulampje wat altijd met een bal speelt en de mascotte is van Pixar en in bijna elke Pixar film te zien is.

Luxo bleek de Mickey Mouse van Pixar te zullen worden. Dat gebeurde allemaal 25 jaar geleden. Er is veel gebeurd in die 25 jaar en dit is dan ook voor Pixar & Disney (die pas in 1991 een deal sloten met elkaar) een mooi moment om dit heugelijke feit te vieren. Het is dan ook dit weekend Pixar Weekend in Epcot en wij gaan er naar toe !

Maar laten we bij het begin van deze dag beginnen. De wekker had weer dienst vandaag en probeerde ons dan ook keurig op tijd wakker te krijgen. Dit lukte niet helemaal, maar ondanks dat stonden we toch al om 8.30 uur bij de toegangspoortjes van Epcot. Ons eerste doel voor vandaag; Soarin’

Mensen die onze blogs al langer lezen weten inmiddels “the drill”. Meteen na rope drop loopt één van ons, oké meestal Lex, naar de Fastpass machines en de ander hobbelt met de kids er achter aan om elkaar vervolgens mij de ingang van de attractie te ontmoeten. Zo ook vandaag, alleen was ik ditmaal degene die voor de fastpasses zou gaan.

Even voor 9.00 uur werd de wachtende meute goedemorgen gewenst door de Fab Five; Mickey, Minnie, Donald, Pluto & Goofy. Om klokslag 9.00 uur was het dan tijd voor de Soarin’ Stampede. Oeps, foutje want de Soarin’ castmembers waren er niet op tijd en dus werden we tegen gehouden. Er wordt strikt op toegezien dat iedereen achter deze castmembers aan loopt zodat er niet gerend wordt.

Nou, ze hadden er blijkbaar niet echt zin in vandaag. Met een slakkengang liepen de castmembers naar The Land. Het ging zo traag dat je jezelf afvroeg in welke begrafenisstoet we nu weer beland waren. Maar goed, om 9.06 uur had ik 4 fastpasses en konden we snel aansluiten in de standby line van deze schitterende attractie.

En schitterend was hij weer ! Sommige attracties zijn na een paar jaar wel aan vervanging toe, maar Soarin’ gaat, ondanks dat we hem al wel een keer of 40 hebben gezien, nooit vervelen.

Nadat we over Californië hadden gezweefd was het tijd om ons ontbijtje te gaan nuttigen. Dat was er in alle haast bij ingeschoten vanochtend.

Nadat ook de buikjes op volle kracht zijn is het tijd om een fastpass te gaan halen voor TestTrack. Inmiddels is het al weer zo verschrikkelijk warm dat we, nadat we even hebben genoten van The Jamminators, de koelte van Mouse Gear zijn ingedoken.

In Mouse Gear zie ik hele leuke Crocs. Geen Crocs die we allemaal kennen, maar Crocs van stof en met een Mickey er op.

Natuurlijk moet ik ze even passen en natuurlijk kan ik ze niet in Mouse Gear achter laten Ze zitten heerlijk en niet veel later zitten ze beiden aan mijn voeten.

Het loopt ondertussen richting 11.00 uur dus de hoogste tijd om ons op te gaan maken voor een alternatief rondje World Showcase. Het Pixar weekend speelt zich met name daar af. Tussen Canada & UK is een poort, die even na 11.00 uur open gaat. Na de poort kom je op een rode loper terecht met aan de linker en rechter kant grote borden met allerlei wetenswaardigheden over de Pixar films. Erg leuk gedaan.

Aan het eind van de rode loper kom je in een gebouw waar je op de foto kunt met de Pixar Characters. We hebben o.a Lotso en Mr. Patatohead gezien en zijn ook met ze op de foto geweest. Althans, dat hebben we geprobeerd. De fotograaf nam niet eens de tijd tot we allemaal bij de characters stonden. De foto is dan ook niet voor publicatie geschikt.

Nadat we deze Pixar Expositie bekeken hebben, zijn de kids in de UK begonnen aan hun Cars Race. Dit weekend wordt niet alleen het 25 jarig bestaan van Pixar gevierd, nee het wordt meteen gebruikt om Cars 2 onder de aandacht te brengen. In Downtown Disney is er een heel Cars 2 spektakel dit weekend.

De Cars Race houdt in dat er in een aantal landen in de World Showcase een stempel moet worden gehaald. Dit zijn landen die in de film Cars 2 ook bezocht worden.

Na the UK houd ik het echter voor gezien. Ik heb last van de hitte en ik voel me niet helemaal lekker. Misschien komt het wel omdat ik me besef dat er nog koffers gepakt moeten worden en dat de vakantie er bijna op zit ? Hoe dan ook, we besluiten dat ik naar de villa ga om (in de airco) de koffers in te gaan pakken. Nadat Lex en de kids mij hebben afgezet gaan zij weer terug naar Epcot om de Cars Race af te maken.

Ik vermaak me prima met het inpakken van de eerste 3 koffers. Wat is het heerlijk rustig zo. Af en toe kruip ik even achter de laptop om even wat te surfen. De serene rust wordt echter verstoord door de poolboy. Althans boy ? In films zijn dat altijd van die jonge mannekes, maar deze boy was toch al niet zo jong meer. Hij wil graag ook de pooldeck en de patio schoon maken en eigenlijk word ik vriendelijk, doch zeer dringend, verzocht om naar binnen te gaan. Nou vooruit dan maar, ik moest toch weer verder met inpakken.

Terwijl ik zo “hard aan het zwoegen” ben hebben Lex en de kids een heerlijke middag in Epcot. Zodra ze de World Showcase weer in lopen zien ze een nieuwe character; Duffy. Daar willen ze wel mee op de foto.

Daarna gaan ze snel verder met de Cars Race. Om 15.30 uur zijn ze daar mee klaar en ontvangen ze bij het laatste station een button. Moe van een lange en warme middag poseren ze nog 1 keer voor een foto, al gaat het niet van harte.

Iets voor 17.00 uur vielen er 3 uitgebluste gezinsleden binnen bij de villa. Snel zwemkleding aan en een duik in het zwembad. Merel & Fleming gingen helemaal los met als gevolg dat papa & mama al vrij snel het zwembad verlieten en het zooitje ongeregeld vanaf de kant aanzagen. Vele waarschuwingen volgden. Hetgeen natuurlijk geen enkel nut had. Het was na een klein half uur dat het bloed alle kanten op spoot. Werd het dan toch vrijdag de 13e ?

Toegegeven, achteraf bleek het echt een ongelukje te zijn, maar op dat moment was ik in staat om er 2 met hun koppen tegen elkaar te slaan. Ze waren dus aan het donderjagen met elkaar en op een gegeven moment komt Fleming met zijn hoofd uit het water terwijl Merel op dat moment, natuurlijk op dezelfde plek, net onder water wilde. Gevolg …… Merel een tand door haar lip (zo bleek achteraf) en natuurlijk alles bij elkaar gillen en krijsen. Dat wordt de laatste avond in het ziekenhuis doorbrengen. Donderwolken pakten zich letterlijk en figuurlijk samen boven Summer Creek.

Gelukkig viel het allemaal wel mee, maar de schrik zat er bij iedereen goed in. Nadat we van de schrik bekomen waren besloten we toch voor het avondprogramma te gaan. We hadden immers nog fastpasses voor TestTrack en voor Soarin’. Ook wilden we vanavond nog een keer Illuminations zien. Dus hup, in de auto en op naar Epcot.

Maar zoals gezegd bevonden zich al wat donderwolken boven Kissimmee en het duurde niet lang of de hemel brak open en het kwam er met bakken uitzetten. We zijn het parkeerterrein van Epcot opgereden en er meteen weer afgereden. Hoe graag we ook nog een paar uurtjes naar Epcot wilden, een nat pak hadden we er niet voor over.

We zijn naar Lake Buena Vista gereden en zijn uiteindelijk bij Red Lobster uitgekomen om lekker wat te eten. Onze laatste avond in Orlando verliep heel anders dan we gedacht en gehoopt hadden.

Ondanks dat hebben we heerlijk gegeten en genoten. We hebben met z’n viertjes herinneringen opgehaald aan de afgelopen weken. Wat hebben we veel gedaan zeg !

Tegen een uurtje of 10 waren we terug in de villa. De kids zijn, nadat we nog een lekker toetje hebben gegeten, vertrokken naar dromenland. Lex en ik hebben de laatste koffer nog ingepakt en hebben samen een aangepast plan voor morgen bedacht. Maar daar de volgende keer meer over………