Breaking news; Always Coca Cola in huize Tinnetam

Woensdag 4 mei 2011

Zo wat hebben wij geslapen zeg ! Alhoewel ik zelf om 6.00 uur wakker was, werd de rest pas een uurtje later wakker van de wekker. Dat uurtje heb ik gebruikt om alvast een begin te maken met het blog van gisteren.

Zoals gezegd kwam er rond een uurtje of 7 leven in de brouwerij. Ik spring onder de douche en probeer daarna moed te verzamelen om toch even naar beneden te gaan. Die stomme verslaving ook ;-) Zodra ik de kamerdeur open doe, zie ik een lift met een noodvaart naar beneden "denderen". Ik schrik er zo van dat ik helemaal flip. Al mijn fobieën komen bij elkaar. Nu heb ik niet alleen last van mijn hoogtevrees. Nee ook mijn claustrofobie speelt op. Ik krijg het helemaal benauwd van het idee dat ik niet weg kan. Voldoende voer voor een psycholoog om zich een jaartje in vast te bijten.....

Oké daar is Lex to the rescue. We gaan alle 4 naar beneden. Met geen mogelijkheid krijgen ze mij in die lift. Gelukkig is er een, gesloten, dienstlift. Wat ben ik blij dat ik beneden ben ! Voor geen miljoen ga ik nog terug naar boven. Gelukkig ben ik weer vrij snel onder de mensen. We besluiten om de straat over te steken en daar op ons gemak te ontbijten. Lex gaat daarna terug naar de kamer om de koffers te halen. Snel weg hier !

Terwijl Lex terug naar boven is, wachten de kids en ik in de lobby. Ik probeer toch om wat foto's te maken van dit architectonisch mooie gebouw.



Als we uitchecken krijgen we nog een rekening gepresenteerd van $45,00 met daarop het internet gebruik en maar liefst $29,00 parking. Dit is voor het eerst dat de slaapplaats voor de auto duurder is dan de slaapplaats per persoon. We wisten dat parkeren hier duur is, maar zo duur........

Inmiddels loopt het toch al weer richting 9.30 uur. De hoogste tijd om richting Pemberton Place te gaan. Tom heeft er vandaag niet veel zin in dus moeten we op ons eigen richtingsgevoel af gaan. Niet veel later parkeren we de auto nabij Centennial Park en lopen we richting The World of Coca Cola.



Als we Centennial Park uit lopen zien we een stuk of 6 schoolbussen staan. Oeps, laten we hopen dat die groepen eerst naar The Aquarium gaan. Niets was minder waar......



Bij Coca Cola aangekomen was er even onduidelijkheid. Ik had online al tickets besteld en uitgeprint. De vraag was of we nu meteen in de wachtrij konden aansluiten of dat we toch eerst de vouchers moesten inwisselen. Een medewerker zei dat we toch eerst naar de kassa moesten om daar vervolgens na 10 minuten wachten te horen dat we meteen naar de wachtrij hadden gemogen.

Tja daar stond inmiddels een enorme groep mensen te wachten waaronder een groep van 180 schoolkinderen. En er bleven er maar bij komen ! Oké onze gereserveerde tijd van 10.00 uur ging hem niet worden. Dan maar even een kwartiertje wachten. Daar stonden we dan in de schaduw in onze t-shrits te blauwbekken. Komt er ineens één van de begeleiders van de schoolkinderen en beweert dat zij met haar groep van wel 100 kids toch echt als eerst naar binnen ging. Gelukkig staken de medewerkers van Coca Coa daar een stokje voor en werden er eerst een flink aantal reguliere gasten naar binnen gelaten.

Eenmaal binnen kon het grote genieten beginnen. Een bezoek aan The World of Coca Cola staat al een aantal jaartjes op ons verlanglijstje en nu waren we er !





Het eerste gedeelte bestaat uit een tour waarbij een aantal leuke feitjes verteld worden over Coca Cola, gevolgd door een leuke animatiefilm over wat er gebeurd zodra je een muntje in een frisdrankautomaat gooit.



Daarna is het een self-guided tour. Voor de groep met schoolkinderen is er een meet & greet georganiseerd met de Coca Cola ijsbeer. Wij besluiten om snel verder te lopen en bekijken een tentoonstelling die gaat over de geschiedenis van Coca Cola.







Lachen om de koelkast die een boer laat !

Natuurlijk gaan we ook nog op zoek naar het antwoord op de vraag wat nou eigenlijk het geheim van Coca Cola is. Een leuke film over het geheim van Coca Cola. Tijdens de film zien we in 4D o.a hoe dit lekkere drankje over de wereld wordt verspreid en herinneringen die mensen hebben aan het drinken van Coca Cola tijdens speciale momenten. Natuurlijk krijgen we niet het geheim te horen. De eindconclusie op de vraag "What makes Coke a Coke" is dat wij, de mensen die het drinken, het geheim zijn.



We nemen ook nog een kijkje in een "fabriek" en zien hoe Coca Cola wordt gemaakt en hoe de flesjes worden gevuld. We ontmoeten Fizzy Bot en zien hoe multifunctioneel deze robotarm is. Ook zien we dat zelfs robots niet feilloos zijn. Fizzy laat zo een volle tray met gevulde cola flesje op de grond vallen. Daar mochten we geen foto van maken ;-)

Dan is het tijd voor onze eigen meet & greet met de Coca Cola ijsbeer.



We hebben ook een expositie met Coca Cola kunst bezocht. Schitterend om o.a. te zien wat je van een cola blikje kan maken. Ook hingen er de mooiste schilderijen waarvan deze ons toch wel het meest aan sprak.



Van al dat rondkijken krijg je best dorst. De hoogste tijd om cola te gaan proeven........



En natuurlijk moest ook de Beverly geproefd worden



We hebben veel smaakjes geproefd, maar de winnaar is voor ons geworden Bibo uit Zuid Afrika.



Nadat we alle 4 een flesje Coca Cola, nieuw ontwerp ivm 125 jaar Coca Cola, hadden gepakt was het tijd om de shop te verkennen. De kids liepen niet veel later naar buiten met ieder een eigen Coca Cola ijsbeer.

Het bezoek aan The World of Coca Cola zat er al weer op. Heel erg leuk om gezien te hebben. We waren al trouwe Coca Cola fans en dat zal zeker zo blijven.



Tijd om even een snelle hap te pakken bij Pemberton Café. Vervolgens zijn we heerlijk in het zonnetje door Centennial Park gelopen. De kids gingen even helemaal los. Dat mocht ook wel want ze hebben zich keurig en met name rustig gedragen tijdens het bezoek aan Coca Cola.



Aan de andere kant van Centennial Park ligt CNN; onze volgende stop. Hier hebben we een tour geboekt en al vrij snel slaat bij mij de twijfel toe. Moet ik echt op die lange roltrap ?



Oké pull yourself together en gaan met die banaan. En daar stond ik dan op een roltrap die maar liefst 8 verdiepingen hoog gaat.



Eenmaal boven aangekomen begon al vrij snel de tour. We kwamen eerst in een ruimte waar we mee konden kijken hoe het in de control room er aan toe gaat. We konden zien welke beelden er even later live uitgezonden zouden worden. Op het moment dat wij er waren waren was het wachten op de persconferentie die gegeven werd in The White House over het wel dan niet vrijgeven van de foto's van Bin Laden. Er werd veel geschakeld tussen de anchorwoman (nieuwslezer) in de studio en het Witte Huis.

De volgende stop op de tour was een ruimte waar uitgelegd werd hoe de weerman zijn praatje deed. Het blijkt een groot groen scherm te zijn waarvoor de weerman zijn praatje doet. In de regiekamer worden dan de weerkaarten toegevoegd aan dit beeld.



Onze tourguide Jason liet nog even zien dat hij kon toveren. Hij was in het bezit van de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter ;-)



Toen moesten de fotocamera's uit want het was tijd voor het echte werk. We zagen de studio waar de ancherwoman rustig een bakje koffie zat te drinken achter haar desk. De persconferentie was zojuist begonnen, dus ze had even niets te doen.

De volgende stop was de ruimte waar de scriptwriters zitten. Het was er vrij rustig op dat moment. We zagen ook nog de studio van HLN, een zender die wij in Nederland niet kennen.

Na een uurtje was de tour voorbij. Wederom een leuke ervaring en we zijn blij dat we deze dag in Atlanta toch hebben gedaan, al was het aanvankelijk in de eerste opzet van onze reis niet de bedoeling. We pakken nog een Starbucks op de foodcourt en lopen, wederom in het zonnetje, langs Centennial Park terug naar de auto.

Het is tijd om Atlanta te verlaten en aan onze reis naar Florida te beginnen. Onze korte rondreis zit er op. Wat hebben we veel gezien zeg ! En wat hebben we genoten ! Het was onze eerste kennismaking met het fenomeen rondreizen en dat is ons goed bevallen. Natuurlijk waren er beginnersfouten, maar overall is het ons zo goed bevallen dat het zeker voor herhaling vatbaar is. Al moeten we eerlijkheidshalve wel bekennen dat we ook wel ontzettend uit kijken naar de villa.

Om 15.45 uur verlaten we Atlanta. Wederom heeft Tom er geen zin in dus moeten we op eigen inzicht de snelweg vinden. Eigenlijk verloopt dat best goed. Als je eenmaal gewend bent aan hoe het hier werkt is het eigenlijk heel logisch opgezet.

Zodra we op de 6 baans weg zitten wordt Tom wakker. Ja, nu hoeft het niet meer :-) We hebben een rit van een klein uurtje voor de boeg. Vannacht overnachten we in Macon en van daaruit vertrekken we morgen naar Orlando.

Het hotel in Macon is snel gevonden; Wingate by Wyndham. Een hotel dat we wederom via Hotwite hebben geboekt. Voor $ 56,00 incl. tax en ontbijt, kun je je daar geen buil aan vallen. We hebben een nette kamer met, jawel, 2 bedden. Het is een wat ouder hotel en dat zie je ook wel. Maar het heeft een zwembad en de bedden liggen heerlijk. Een prima plek dus om te overnachten op onze reis naar Florida.



Nadat de kids zich hadden uitgeleefd in het zwembad besluiten we om toch naar de Macon Shoppingmall te gaan. Het is een klein kwartiertje rijden en als we daar aankomen zien we vergane glorie in de vorm van een nagenoeg lege parkeerplaats en veel leegstand in de mall. Maar gelukkig heeft de lokale politieagent er wel zijn eigen kantoortje.




Ondanks de vergane glorie weten we toch een paar leuke polo's te scoren voor Lex en nieuwe flipflops voor Fleming.



Onze buikjes geven aan behoefte te hebben aan wat te eten, dus op naar onze volgende stop.



Een fastfood keten in de vorm van een jaren 50 diner. Nou zeg ik fastfood maar daarmee doe ik de lekkere steakburger enorm tekort. We hebben gesmuld ! Echt een tip voor iedereen die eens op zoek is naar iets anders dan de Ome Mac of de Burgerking.



Ondertussen was het toch al weer 21.00 uur. De hoogste tijd om 2 kindjes plat te gaan leggen en om zelf ook niet al te laat te gaan slapen. We hebben morgen een lange rit voor de boeg. Mickey we komen er aan !


  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

5 reacties:

Monique zei

Wat een geweldige dag hebben jullie weer achter de rug.
Leuk zeg "The World of Coca Cola". Leuke foto's ook.

Goede reis morgen naar Orlando, maar dat gaat vast wel goed komen.

Geniet maar lekker verder, dat doen wij hier ook van jullie.

Wilfred, Monique en Danny zei

Wat een drukke maar leuke dag zeg!! Van The world of coca cola hadden wij nog nooit van gehoord. Maar het ziet er heel erg leuk uit.

Wij wensen jullie nog heel veel plezier!!! Morgen gaan wij weer naar huis. Dan volgen wij jullie weer vanuit nederland.

Rick, Sunshine State zei

Gaaf zeg 'The World of Coca Cola'leuk dat je daar nog zeveel sfeer foto's van hebt kunnen maken.

Jullie vermaken je opperbest, helemaal top.

Donald Duck zei

Ah heerlijk omd it alles weer eens terug te zine, en nu eens door de ogen van een ander. Mooi dat jullie ervan genoten hebben.

Marja en Tony zei

Wat hebben jullie weer veel gezien, en dan ook nog eens hele leuke dingen.
Vervelend zeg als je zo'n last hebt van hoogte vrees, hoefde je niet met de roltrap naar beneden, want dan kijk je ook nog eens omlaag?
Trouwens die Diner, daar ben ik helemaal weg van, zit die ook in Orlando?