You'll be in my heart

Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties. Voor de mensen die niet zo van Country Music houden; hang in there, we're halfway ;-)

Goed dan nu het verslag van dag 3 - 1 mei 2011

De dag begon weer vroeg vandaag. Om 4 uur werd ik door de kids wakker gemaakt. Hup tv aan en nog even rust in de tent. Maar ja, ook ik heb een jetlag dus de slaap kon ik niet meer vatten. Nadat ik buiten even een sigaret heb gerookt begin ik aan het laatste gedeelte van het verslag over dag 1. Dat verliep redelijk vlot al gaat er met name in het maken van de filmpjes veel tijd zitten.

Tegen half 6 houden de kids het niet meer en moeten er andere middelen ingezet worden om ze rustig te houden. De DS-en komen tevoorschijn en als even later ook Lex wakker is, maken ze samen met papa hun eigen reisverslagje over dag 2.

Als ik tegen 7.00 uur nog even naar buiten wil om een sigaretje te roken regent het ineens Cats & Dogs !

Dat is balen want we wilden eigenlijk vroeg naar Hendersonville Memorial Gardens om naar het graf van Johnny Cash te gaan. Ook wilden we daar onze eigen korte memorial houden voor mijn ouders. Het leek ons wel een gepaste plaats om afscheid te nemen. Maar ja, ze zouden het vast niet gewild hebben dat wij in de stromende regen op een begraafplaats nabij Nashville zouden staan. We besluiten het plan aan te passen en, ondanks dat het niet in het oorspronkelijke plan stond, toch naar The Grand Ole Opry te rijden.

Oké plannen gewijzigd, tijd voor het ontbijt. Het ontbijt is inclusief en is goed. Er is voldoende keuze en ook de buikjes zijn na dit ontbijt klaar voor een nieuwe dag.

Ik wil graag nog even het verslag van de 1e dag afmaken en online zetten. Omdat we nu niet naar Hendersonville gaan, hebben we wat ruimte in de planning. Zo gezegd, zo gedaan en ik maak het verslag af. Dat even duurde toch wat langer en uiteindelijk vertrekken we pas om 9.45 uur uit het hotel.
We maken nog wat laatste foto's en Lex tankt nog even maar daarna zijn we er ook helemaal klaar voor.

Terwijl we deze foto maken komt 1 van de medewerkers van het hotel. Hij vertelt dat het bijna een jaar geleden was dat hier de boel flink blank stond. Op de banjo is nog te zien tot waar het water heeft gestaan. Hij vertelde dat toen het water ter hoogte van het middel van de kids stond. Moeilijk voor te stellen, maar we hebben op internet de beelden gezien. Was geen pretje toen.

Nadat we afscheid hebben genomen vertrekken we richting Grand Ole Opry. Die ligt eigenlijk heel dicht bij ons hotel en we zijn er dan ook binnen 5 minuten. Daar blazen we 2 ballonnen op, 1 voor opa en 1 voor oma, en het is de bedoeling dat de kids die op laten.

Helaas werkt de wind niet mee en vallen de ballonnen in no time weer op de grond. We zien het als een teken dat opa & oma niet weg willen en dat ze nog even bij ons willen blijven.

We kijken wat rond bij The Opry, de tour doen we niet ivm tijdsgebrek, en we kopen een koelkastmagneet in het winkeltje. We hebben nog even de grootste lol met de hoeden. Het is dat ze best prijzig zijn want anders......

Niet veel later verlaten we The Opry en rijden we naar Nashville. De 1e stop is Bicentennial Parc. Tegenover dit park ligt The State Capitol en we maken de klim naar boven.

Daarna steken we de weg over en lopen we naar Bicentennial Parc, of althans naar de ingang. Daar zijn we enorm van onder de indruk. Voor de ingang ligt in graniet de staat Tennessee. Daarvoor staan, eveneens van graniet zuilen met allerlei informatie over Tennessee. Het is eigenlijk niet zo goed uit te leggen. Misschien wordt het met de foto's wat duidelijker.

Deze is voor jou Sonja. Zijn we toch nog "in" Memphis geweest :-)

Na Bicentennial Parc rijden we naar de voorkant van State Capitol. Inmiddels regent het weer en we besluiten dat ik even snel uit stap om een foto te maken en dat Lex en de kids in de auto blijven. Echt naar State Capitol lopen zagen we niet zo zitten. Er stond een mannetje of 20 te demonstreren en we wilden ze niet lastig vallen ;-)

De volgende stop was het Parthenon. Gelukkig is het opgehouden met regeren. Door het park lopen we er heen en zijn onder de indruk. Misschien toch maar eens naar Griekenland om het origineel te bekijken ?

Omdat het weer het niet toe liet om in het park te picknicken zijn we met de auto het Van der Bilt district ingereden en hebben we bij Bread & Company een lekker broodje / muffin gegeten. Toen we daar de parkeerplaats opreden zei Fleming; "Kijk daar heb je weer een demonstrant". Wat bleek het was een man die met een reclamebord stond. We lagen in een deuk. Toen we de man stiekem op de foto wilden zetten ter illustratie van deze opmerking van Fleming lukte dat niet. Hij stapte steeds uit beeld. Later lukte het Lex wel om de foto te maken. Alleen was de man blijkbaar naar binnen gevlucht en liet hij het nu door een vrouw opknappen :-)

Na onze lunch moesten we nog een soort van haasten om naar The Country Music Hall of Fame te rijden. We hadden immers om 14.30 uur een date met een gids voor een tour door de RCA studio en voor die tijd wilden we nog The Country Music Hall of Fame zien. Dus hup in de auto en gaan. Tom, vandaag geassisteerd door Bram, leidde ons naar het verkeerde adres. We stonden bij de RCA Studio en dat was niet de bedoeling. Na even zoeken waren we dan toch op plaats van bestemming.

Jeetje wat een drukte. We hadden online onze tickets al besteld, maar ondanks dat moesten we toch in de lange rij aansluiten. Ja hallo, daar bestel ik geen tickets voor online. Ik dus naar 1 van de medewerkers en zij begreep het helemaal. Ze draaide snel onze tickets uit en we konden door.

The Country Music Hall of Fame vonden wij zelf niet echt bijzonder. Het was leuk om het een keer te zien, maar dat was het dan ook wel. Misschien kwam het omdat we er binnen een uur doorheen moesten jakkeren omdat we op tijd voor de tour klaar moesten staan. Ik weet dat mijn vader in ieder geval uren lang zou hebben rondgehangen in het museum.

Ik kan me nog herinneren dat we een keer met pa & ma in London waren en dat we Madam Tousseau bezochten. Mijn vader heeft wel een half uur bij Jim Reeves gestaan. De foto die ik toen van hem heb gemaakt heeft tot een paar maanden geleden in een lijstje in de woonkamer gehangen bij mijn ouders. Hij zou hebben genoten en uren voor de vele wanden met gouden en platina platen hebben gestaan. Hij zou heel veel platen herkennen omdat hij ze zelf in zijn collectie had.

Hoe dan ook we moesten op tijd weer door want een tour door de RCA Studio stond op het programma. En eerlijk is eerlijk, dat was leuk. We hadden een gids die ontzettend veel wist en vertelde uit eigen herinneringen over Elvis en over Dolly Parton.

Zo liet ze ons bijvoorbeeld de plek zien waar Dolly haar nieuwe auto, op haar 1e dag bij de studio's, tegen de muur had geparkeerd. De plek was nog steeds zichtbaar en zoals een echte toerist betaamd, kon ik het niet nalaten om er een foto van te maken :-)

De tour eindigde in de ruimte waar Elvis o.a "Are you lonesome tonight" had opgenomen. De piano waar Elvis op had gespeeld stond er nog en raad eens wie er vandaag op heeft gespeeld ?

Af en toe niet helemaal op toon, maar een kniesoor die daar op let.

Nadat we weer terug waren bij The Country Music Hall of Fame rijden we zelf nog wat door Downtown Nashville en maken we op o.a. Broadway nog wat laatste foto's. Het is er erg druk en we kunnen geen parkeerplaats vinden. Nog een laatste drankje in een echte Country bar zit er dus helaas niet in. We rijden nog even terug richting de RCA studio want onze gids had ons op een rotonde gewezen met een heel speciaal kunstwerk.

Het is een kunstwerk van allemaal naakte mensen en symboliseert dat muziek alle mensen met elkaar kan verbinden. Het is een omstreden kunstwerk omdat het naakte mensen betreft. Tot op de dag van vandaag protesteren de vele kerken, we zitten immers in The Bible-belt, tegen dit kunstwerk. Vaak worden de beelden door protestanten aangekleed en zo ook dit weekend. Dit maal met marathon hesjes. Gisteren was immers de marathon van Nashville.

Het is inmiddels 16.30 uur en de hoogste rijd om Nashville te verlaten. We hebben genoten in deze stad en bedanken postuum mijn vader voor zijn liefde voor Country & Western muziek. Dankzij die liefde voor deze muziek zijn wij in deze stad beland. We hebben genoten met een lach en een traan. Nashville heeft ook in ons hart vanaf nu een speciaal plaatsje.

But we're on a tight scedule, so off to Pigeon Forge it is ! We vragen Tom ons de weg te wijzen en hij vertelt ons dat we een rit van 3,5 uur voor de boeg hebben. De kids zijn al weer snel vertrokken naar dromenland en ik duik in de iPad en schrijf het verslag van dag 2.

Het is een lange maar ook mooie rit. Even voor half 9 zien we de afslag Gatlinburg / Pigeon Forge. We nemen de afslag en komen ineens in een andere wereld terecht. Het is 1 lang, maar dan ook hele lange rechte weg. Lex zegt op een gegeven moment dat het wel erg veel weg heeft van de 192 in Kissimmee. Naarmate we Pigeon Forge naderen zien we steeds meer reclame, winkels, restaurants en midgetgolf banen. We zien zelfs de Titanic liggen mét ijs ! We liggen helemaal in een deuk en hebben de grootste lol. Waar zijn we nu weer terecht gekomen.

Even na 21.00 uur rijden we de parkeerplaats van ons hotel op nadat we eerst aan de overkant bij The Christmas Shoppe stonden. De kids zijn linmiddels wakker en worden helemaal hyper van wat ze zien. Dat is nog eens een verrassing !

The Inn at Christmas Place

De deur wordt netjes voor ons open gedaan en meteen krijgen de kids een lolly in hun handen gedrukt. Wat een warm welkom. De lobby ademt een ontzettend gezellige kerstsfeer uit. We checken snel in en gaan zowaar nog sneller naar onze kamer. Wat we daar zien.......

It 's Christmas !

Ondanks dat we erg moe zijn willen we toch nog even wat eten. Zo gezegd, zo gedaan. We hebben de grootste lol met z'n viertjes en de stemming zit er goed in. De stemming daalt tijdelijk een paar puntjes als we na het eten nog even een Starbucks willen halen. Het als net na 10 uur en de Starbucks sluit om 22.00 uur. Helaas geen Starbucks vandaag. Nou ja dat overleven we ook weer wel.

Ondanks dat de kids lekker hadden geslapen in de auto zijn ze toch nog steeds moe. Bedjes tijd ! Niet veel later zijn ze wederom vertrokken naar dromenland, gevolgd door Lex. Ik maak nog "even" het foto filmpje van dag 2. Zodra ik echter op "plaatsen" druk blijkt dat de internetverbinding het niet doet. Nou dat moet dan morgen maar. Ik kijk nog even naar HET grote nieuws op tv maar dan vetrek ook ik, hetzij veel te laat, naar dromenland. Het was weer een mooie dag waar we nog vaak met warme gevoelens aan terug zullen denken.

Onderstaand filmpje geeft een goed beeld van het eerste gedeelte van deze top dag. Omdat er erg veel tijd in gaat zitten om zo'n filmpje te maken en omdat ik ook nog andere dingen wil doen deze vakantie (er schreeuwt een boek om aandacht), zal dit voorlopig het laatste filmpje zijn. Als we eenmaal thuis zijn zal ik er op een regenachtige zondag eens voor gaan zitten. Maar nu hebben we onze tijd veel te hard nodig om te genieten ;-)

En dan als toegift dan toch het filmpje van het 2e deel van onze dag in Nashville. De muziek bij dit filmpje vraagt wel om wat uitleg. Het eerste nummer, Western Union van Elvis, werd door Elvis opgenomen in RCA Studio B in Nashville. Het tweede nummer, I’ll be home with bells on van Jeff & Sheri Easter roept bij mij hele dierbare herinneringen aan mijn vader & moeder op.

Location:Nashville & Pigeon Forge